شخصیت بازیگر “ویلای ساحلی” و نقش انسانسازی در سینما
بیتا بیگی، بازیگر فیلم سینمایی «ویلای ساحلی» به کارگردانی کیانوش عیاری، در گفت وگو با ایرنا اظهار داشت که از همه کارگردانانی که با آنها کار کرده است آموخته است، اما سینمای آقای عیاری مدرسه انسانسازی است. او همچنین درباره تجربه خود در بازیگری در این فیلم و انتخاب شدنش برای ایفای نقش در آن صحبت کرد. وی اظهار داشت که آقای عیاری از کمدینها استفاده کرد اما لزوما کمدینبود و از زخمهای واقعیت را باز میکند. همچنین نام نهادن سینمای اجتماعی، کمدی و … را فروکاهنده و ناگویا میداند و در نامگذاریها باید دقیق بود. بیگی همچنین اظهار داشت که با این داینامیک و پویایی روزافزون فرهنگی و اجتماعی در ایران، هر گونه پیشبینی را دور از ذهن میبیند و میلی به پیشبینیها ندارد.
بیتا بیگی که تجربه ایفای نقش در دلتا ایکس(۱۳۹۳ – علیرضا امینی) و اعترافات بهکارگردانی آرش سنجابی را هم در کارنامه کاری خود دارد، در گفت وگو با ایرنا درباره تفاوت کار با این کارگردانها در مقایسه با کیانوش عیاری اظهارداشت: در مجموع، مقایسه هنرمندان را شایسته نمیدانم و گاهی یک اثر سینمایی مانندسینمای آقای عیاری آنقدر بیبدیل است که از اساس قابل مقایسه نیست.
گاهی یک اثر سینمایی مانند سینمای آقای عیاری آنقدر بیبدیل است که از اساس قابلمقایسه نیست
او که پیشتر در سینمایی کاناپه (۱۳۹۵ – کیانوش عیاری) هم تجربه همکاری داشته، درباره دومین تجربه کاری خود با کارگردان ویلای ساحلی گفت: صحبت کردن درباره سینمای استاد گرامیام کیانوش عیاری همانند صحبت کردن درباره فیلمهایش، هم سهلاست و هم دشوار؛ در سینمای کیانوش عیاری، بازیگر، بخشی زنده و جاندار از خود اثراست، بازیگر حق دارد مولف باشد، بازیگر فقط ابزاری برای اجرای ایدههای کارگرداننیست بلکه خود، یک موجود ارزشمند است که کار با او پیوند میخورد.
بیگی گفت: کیانوش عیاری به بازیگر بال و پر و خود واقعی را به او نشان میدهد. عیاری، از خود زیست واقعی بازیگر تکههای زیبایش را جدا میکند و در نهایت گویی دربرابر دوربین این انسان نیککردار و نیک پندار، بازیگر، چون مجسمهای از فولاد آبدیدهمیشود و وقتی خودش را روی پرده سینما میبیند گویی ورژن اسطورهای بازیگر را ازدرونش بیرون کشیده باشند و این حیرتآور است.
قرار بود یکی از نقشهای اصلی باشم اما کمرنگ شد
بازیگر ویلای ساحلی درباره این اثر سینمایی و نحوه انتخاب شدنش برای ایفای نقشدر فیلم روی پرده کیانوش عیاری گفت: این کار با بازیگران کمدین بود اما لزوما کمدینبود. من قرار بود یکی از نقشهای اصلی باشم که به مرور چه در جریان کار چه در تدویننهایی حضورم کمرنگ شد. این را بابت گله نمیگویم بلکه تنها تعجبم را به اشتراکمیگذارم چرا که قرار بود در این کار حتما حضور پررنگتری داشته باشم. در اینجاکمترین تقصیر متوجه آقای عیاری است. امیدوارم روزی به شفافبودن و نور روشن نقدبرسیم تا حقایق در برابر نور روشن شود.
نام نهادن سینمای اجتماعی، کمدی و … را فروکاهنده و ناگویا میدانم
او که علاوه بر بازیگری تجربه کارگردانی هم دارد، در این باره که چگونه یک فیلمسازاجتماعی مانند آقای عیاری به سمت کمدی ساختن می رود؟ و این که آیا چنین روندی راخوب می بینید یا خیر؟ اظهار داشت: نام نهادن سینمای اجتماعی، کمدی و … رافروکاهنده و ناگویا میدانم؛ یک اثر سینمایی میتواند کمدی اما به غایت دغدغهاجتماعی داشته باشد و برعکس. پس در نامگذاریها باید دقیق بود.
کافی است شما در آیینه آن زخم، گریه ببینید یا خنده. آقا عیاری واقعیات را میتاباند
بیگی افزود: در ویلای ساحلی، آقای عیاری از کمدینها استفاده کرد اما لزوما کمدینبود. چون دیگر آثار او یک زخم را باز میکنند. کافی است شما در آیینه آن زخم، گریهببینید یا خنده. آقا عیاری واقعیات را میتاباند.
بازیگر ویلای ساحلی همچنین درباره شرایط اکران و این که آیا این فیلم میتواند در راسجدول فیلمهای حال حاضر روی پرده قرار بگیرد؟ گفت: حوزه اکران و پخش حوزهایبسیار تخصصی است و شخصا به موضوعاتی که در آن تخصصی ندارم، ورود نمیکنم. به علاوه که با این داینامیک و پویایی روزافزون فرهنگی و اجتماعی در ایران، هر گونهپیشبینی را دور از ذهن میبینم و میلی به پیشبینیها ندارم.
- نقدی متفاوت بر بدلکاری: خالق فیلم
- مسئله آسیب دیدگی دختر سعید راد برای ما هنوز مبهم است، درمان همچنان ادامه دارد
- نمایش «آتش سبز» در شهر پاریس: یک تجربه فراموش نشدنی
- تازههای جذاب برای علاقهمندان به سینما؛ رونق رو به رشد سعید راد
- «تمساح قاتل» با قیمت ٧ میلیارد تومان، به فروش رفت!
- آوای ابرها: حکایت کودکان بیحقوق غزه
- نوروزی پرفروش؛ فروش ۷۶ میلیارد تومانی در تاسوعای این نوروز
- کمدیها؛ رکورد بینظیر سینمای ایران با ۲۸ میلیون تماشاگر در ۲۳ سالگی
- کجایند مدیران سینمایی؟! آرزوی سلامتی برای ستاره سینما؛ سعید راد
- نمایش آنلاین فیلم “جنگل پرتقال” اثر فانشو