چرا گرگ های منطقه چرنوبیل مقاومت نسبت به سرطان دارند؟
گرگ های منطقه چرنوبیل برای بسیاری از ما نمادی از وحشت و خطرات وابسته به انفجار ناپایدار راه انداخته است. اما به نظر می‌رسد که این حیوانات بیش از حد از همه آسیب‌ها برای بقا عمل کرده‌اند. دانشمندان حالا به دنبال این هستند که چرا گرگ‌های منطقه چرنوبیل، نسبت به سرطان، به ویژه به شدت مقاوم شده‌اند.
یکی از تفسیرهای احتمالی این امر این است که چرنوبیل اکنون یک محل مناسب برای این حیوانات شده است، زیرا انسان‌ها از این ناحیه دور شده و فعالیت انسانی کمتری در آن وجود دارد. در نتیجه، گرگ‌ها می‌توانند به حرکت آزادانه‌تر بپردازند و به‌تدریج درون محدوده‌ای زندگی کنند که مواد ناخوشایند محیطی که توسط انفجار چرنوبیل ایجاد شده است، کمتر به آنان آسیب می‌زند. این تحقیقات نشان می‌دهد که برای یک کپک یا گرگ، زندگی در یک محیط پر از رادیواکتیوتیت، طبیعی است. به عبارت دیگر، گرگ‌ها به چرنوبیل تطبیق کرده‌اند و در شرایط جدید آبادی خود را پیدا کرده‌اند.
تحقیقات جدید دانشمندان نشان‌دهنده تغییرات شگفت‌انگیز ژنتیک گرگ های منطقه چرنوبیل است و نشان می‌دهد این موجودات به سرطان مقاوم شده‌اند.
بعد از انفجار راکتور شماره ۴ نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل در اوکراین شوروی سابق که سال ۱۹۸۶ اتفاق افتاد، شهرهای حومه‌ای آن از جمله شهر پریپیات، به یکی از خطرناک‌ترین مکان‌های جهان برای زندگی تبدیل شدند. در سایه این فاجعه، تشعشعات، این سرزمین را از بین برد و انسان‌ها را به مجبور به تخلیه۶۱۰ کرد؛ اما سگ‌ها و گرگ‌ها همچنان در اطراف آن منطقه زندگی می‌کنند.
در میان سکوت وهم انگیز منطقه ممنوعه چرنوبیل (CEZ)، جایی که حضور انسان کاهش یافته، گرگ‌های خاکستری پرسه می‌زنند و اطلاعات پزشکی خوبی را در اختیار ما می‌گذارند که می‌تواند درک ما از سرطان را بیشتر کند.
تحقیقات اخیر دکتر کارا لاو، زیست شناس تکاملی و سم شناس در دانشگاه پرینستون، رازهای بقا در بین گرگ‌های چرنوبیل را برملا می‌کند. این گرگ‌ها در معرض سطوح بالایی از تشعشع قرار دارند و در محیطی زندگی می‌کنند که به طور قابل توجهی تحت تاثیر این فاجعه است؛ با این حال، به نظر می‌رسد که نه تنها زنده مانده‌اند، بلکه جمعیت آنها نیز در حال افزایش است!
گرگ‌های چرنوبیل، به موجودات ضدسرطان تبدیل شده‌اند
این محقق به‌همراه تیمش در سال ۲۰۱۴ سفری به قلب منطقه ممنوعه چرنوبیل داشتند و از گرگ‌های این منطقه برای مقایسه آنها با انسان‌های مبتلا به سرطان استفاده کردند. محققان با تجهیز گرگ‌ها به قلاده‌های ردیاب‌دار دوزیمتری سنجش تشعشع، حرکات آنها را زیر نظر گرفته‌اند. لاو در یک نشست خبری گفته که آنها به صورت لحظه‌ای مکان آنها و میزان تشعشعی که در معرض آن قرار دارند را اندازه‌گیری کرده‌اند.
سپس تیم لاو برای بررسی واکنش گرگ‌ها به تشعشع سرطان‌زا، از خون آنها نمونه‌برداری کرده‌اند. یافته‌های محققان تکان‌دهنده بوده‌اند. گرگ های چرنوبیل در طول زندگی خود روزانه در معرض بیش از ۱۱.۲۸ میلی رِم تشعشع قرار دارند! این میزان، شش برابر بیشتر از حد مجاز ایمنی تشعشع برای انسان‌هاست و خطرات قابل توجهی برای سلامتی گرگ‌ها به همراه دارد. با این حال، این جانداران به طرز شگفت انگیزی به حیات خود ادامه می‌دهند و حتی جمعیت آنها رو به افزایش است.
کارا لاو به مطبوعات اینگونه گفته که سگ‌های منطقه چرنوبیل نیز درصد ریسک ابتلا به سرطان بیشتری نسبت به سگ‌های خارج از چرنوبیل دارند. و اگر آنها را با جمعیت گرگ‌ها تعمیم دهیم، می‌توان فرض کرد که آنها نیز نرخ سرطان بالاتری داشته‌اند. اما ژن آنها به‌گونه‌ای است که اثرات مخرب سرطان خیلی شدید نیست.
سیستم ایمنی گرگ‌ها مثل یک انسان درحال پرتو درمانی شده است
مطالعات لاو نشان داد که سیستم ایمنی گرگ های منطقه چرنوبیل دچار تغییراتی شده است که شبیه به سیستم ایمنی بیماران سرطانی تحت درمان با پرتو درمانی است. نکته جالب‌تر اینکه، بخش‌های خاصی از ژنوم گرگ ها نشان داده‌اند که در برابر خطر ابتلا به سرطان مقاومت می‌کنند که امید به شناسایی جهش‌های محافظتی حیاتی برای بقا را افزایش می‌دهد.
متأسفانه تحقیقات جدید با چالش‌هایی مانند بیماری همه گیر کووید-۱۹ و جنگ جاری اوکراین و روسیه روبرو بوده است. محققان می‌گویند که این مسائل امنیت همکاران این پروژه تحقیقاتی را به‌خطر انداخته و به‌همین خاطر هم سرعت انجام آن را کاهش داده است.
در مقاله دیگری که سال گذشته منتشر شد، عنوان شده بود که سگ‌های ساکن در محیط‌های رادیواکتیو و پیرامون آن در مقایسه با سگ‌هایی که در سایر محیط‌ها زندگی می‌کنند، ویژگی‌های ژنتیکی متمایزی را از خود به‌نمایش گذاشته‌اند. این تحقیق بر تاثیر زیست محیطی بی‌سابقه فجایع هسته‌ای تأکید می‌کند؛ به ویژه در چرنوبیل که در آن سطح تشعشعات چالش‌های مداومی را برای حیات وحش و حیوانات اهلی ایجاد کرده است. علیرغم کاهش تدریجی سطح تشعشعات در طول زمان، اثرات بلند مدت بر جمعیت سگ‌های در حال رشد در این منطقه همچنان نامشخص است.
