حادثه‌ی تانک هسته‌ای کرایسلر: داستانی فوق‌العاده و بجنبش که هرگز به وقوع نپیوست

کرایسلر قصد داشت یک تانک هسته ای عجیب و غریب را برای ارتش ایالات متحده بسازد، اما فاجعه چرنوبیل آمریکایی‌ها را از ساخت آن پشیمان کرد. در اینجا داستان جذاب تانک کرایسلر که با انرژی هسته‌ای کار می‌کرد را بخوانید.

وقتی مشکلات سوخت‌رسانی به تانک‌ها در جنگ اوکراین با روسیه را می‌بینیم، درک می‌کنیم که چرا زمانی انرژی اتمی برای وسایل نقلیه جنگی جذابیت بسیاری داشته است. منبع سوختی را تصور کنید که قرار نیست هیچ‌وقت تمام شود؛ یک وسیله نقلی جنگی مجهز به انرژی اتمی که می‌تواند بدوندغدغه‌های مشکلات لجستیکی تامین سوخت دیزل یا بنزین، به‌طور مدام در میدان جنگ حضور داشته باشد.

در دهه ۱۹۵۰ دولت آمریکا بودجه هنگفتی را برای توسعه پروژه‌های اتمی از جمله هواپیماها، زیردریایی‌ها و حتی یک کشتی بزرگ باری/مسافربری با طول ١٨٠ متر در نظر گرفته بود. شرکت خودروسازی کرایسلر (که در طراحی تانک M1 آبرامز هم شرکت داشت)، طرح اولیه یک تانک اتمی به نام TV-8 را به‌عنوان بخشی از پروژه‌های ASTRON رونمایی کرد.

فارغ از بحث در مورد نیروگاه نامعمول آن، طراحی کلی TV-8 هم به تنهایی منحصربه‌فرد بود. همه چیز (راننده، موتورها و سلاح‌های اضافی) درون برج گرد تانک قرار داشت. برجی که تصور می‌شد بهتر از برج‌های زره‌ای سطح صاف در مقابل توپ‌ها مقاومت کند. برج به شکل لوزی روی یک شاسی سبک نصب شده بود و این دو قطعه به راحتی جدا می‌شدند تا حمل و نقل آسان‌تر باشد.

وزن ترکیبی برج و شاسی حدود ۲۵ تن بود که وزن شگفت‌آوری محسوب می‌شد؛ زیرا تانک شرمن در آن دوره تقریباً دو برابر وزن داشت. وزن پایین TV-8 ظرفیت‌های منحصربه‌فردی را به‌وجود میاورد. یکی از مهم‌ترین آن‌ها توانایی شناور شدن و حتی حرکت در آب با استفاده از موتورهای جت بود؛ اگرچه مشخص نیست که چقدر این ویژگی عملی می‌شد.

نمونه اولیه این تانک هسته‌ای، با سوخت بنزینی کار می‌کرد

کرایسلر به‌طرز شگفت‌انگیزی موفق به تولید یک نمونه اولیه عملی TV-8 ولی با یک نکته بسیار مهم شد؛ در واقع آن از انرژی هسته‌ای استفاده نمی‌کرد. اگرچه این پروتوتایپ دارای یک جفت موتور الکتریکی (کاملاً مشابه آنچه برای نسخه اتمی مدنظر قرار گرفته‌اند) بود، اما برق توسط یک موتور ٨ سیلندر سنتی و یک ژنراتور فراهم می‌شد. به نظر می‌رسد که کرایسلر نمی‌خواسته تا وقتی وزارت دفاع ایالات متحده جنبه‌های دیگر طراحی TV-8 را تصویب کند، یک راکتور هسته‌ای را روی آن نصب کند.

تصمیم کرایسلر برای اتمی نکردن TV-8، تصمیم هوشمندانه‌ای بود. زیرا ارتش در نهایت این طرح را قبول نکرد. در طول آزمایش‌ها مشخص شد که تانک وحشی TV-8 مزیت قابل توجهی نسبت به تانک‌های رایج از جمله آن‌هایی که پیش از آن در خدمت بوده‌اند، ارائه نمی‌کند.

واقعیت این است که تانک تی‌وی-۸ هرگز از مرحله نمونه‌سازی با موتور بنزینی فراتر نرفته است و این موضوع سوالات جالبی را پیش می‌آورد. با پیروزی ایالات متحده در جنگ جهانی دوم و بهره‌مندی از اقتصاد پساجنگ قدرتمند خود، چقدر در مورد برنامه‌های هسته‌ای ارتش فکر کرده بود؟ آیا به این فکر کرده بود که در صورت آسیب به راکتور تی‌وی-۸، پراکنده شدن پرتوهای هسته‌ای چه اثرات وحشتناکی روی خدمه تانک یا منطقه اطراف خواهد داشت؟ آیا امکان بازیابی تانک‌های خراب شده وجود داشته تا از آلودگی ممکن جلوگیری شود؟

ما هیچ‌وقت نخواهیم دانست که علت لغو تانک هسته ای کرایسلر چه بود؛‌ اما می‌توانیم حدس بزنیم که فاجعه چرنوبیل و حادثه تری مایل آیلند، ایالات متحده را نسبت به توسعه این پروژه هسته‌ای دلسرد کرده بود.