رقص گران‌دریاچه‌ای دو سیاه‌چاله برای ۳ میلیارد سال

مارس 7, 2024 0 نظر 86

رقص برزخی دو سیاه چاله، یک پدیده فوق العاده و الهی است که در اعماق فضای بیرونی وسیع و غیر قابل تصور اتفاق می افتد. این دو سیاه چاله که به نام های QSO PG1302-102 و ۳C 273 شناخته می شوند، به صورت مشترک در حال رقص و جذب یکدیگر هستند و این پدیده تا ۳ میلیارد سال ادامه خواهد داشت.

این دو سیاه چاله با اندازه بسیار بزرگ و جرم زیاد، از دیگر مجریان کهکشانی هایی که در نزدیکی یکدیگر قرار دارند، تشکیل شده اند. این رقص برزخی باعث ایجاد امواج گرانشی فوق قوی و آهنگی منحصر به فرد می شود که باعث می شود این پدیده به عنوان یکی از ویژگی های بی نظیر و زیبایی در دنیای فضایی شناخته شود.

با توجه به اهمیت این پدیده و طولانی بودن مدت زمان آن، محققان و دانشمندان فضایی به بررسی و مطالعه این رویداد فوق العاده تمام تلاش خود را می کنند تا از مکانیسم های عجیب و غریب آن درک کاملی پیدا کنند. شاهد بودن این رقص برزخی دو سیاه چاله، تجربه ای خارق العاده و فوق العاده برای هر ذهن علاقه مند به ستاره شناسی و فضاپیمایی است.

ارسال شده توسط: امیرحسین کریم نژاد ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۲۰:۵۶اخترشناسان متوجه شدند که دو سیاه چاله ابرجرم در دوئلی بی‌پایان برای مدت ۳ میلیارد سال گیر افتاده‌اند. سیاه چاله دوتایی مربوطه در یک کهکشان بسیار قدیمی در منطقه‌ای دوردست از فضا قرار دارد.سیاه چاله ها پس از مرگ ستاره ها و در شرایط خاصی به‌وجود می‌آيند. آنها سپس شروع به بلعیدن هرآنچه در اطراف خود است از گاز و غبار گرفته تا ستاره و یا حتی دیگر سیاه چاله ها می‌کنند. با همه اینها هنوز مشخص نیست که اولین سیاه چاله های جهان چطور به‌وجود آمدند.سیاه چاله دوتایی ابرجرم در وضعیتی ناخوشایند گیر افتاده استشبیه‌سازی‌های پیشین بامداد کیهانی (چند میلیارد سال اول جهان) فرضیه‌ خاصی در این رابطه ارائه می‌دهد. بر این اساس ابتدا ابرهای خروشان گاز و غبار سرد متراکم شدند و ستاره ها را به‌وجود آوردند. هرچند حجم این ابرها آنقدر زیاد بود که ستاره‌ ها محکوم به فروپاشی بودند. پس از اینکه اولین سیاه چاله ها متولد شدند، شروع به‌بلعیدن گازهای اطراف خود کردند. سپس نوبت به اولین ستاره های کهکشان‌های کوتوله رسید تا بلعیده شوند.اینجاست که مسیر تشکیل سیاه چاله های دوتایی پیدا می‌شود. همزمان با رشد کیهان، سیاه‌ چاله های حاضر در کهکشان های کوتوله نیز با همدیگر ادغام شدند تا سیاه چاله های کلان‌جرم و همراه با خود کهکشان‌‌ های بزرگتر را به‌وجود بیاورند. در واقع در فرآیند ادغام دو سیاه چاله همدیگر را جذب کرده و به‌دور هم می‌چرخند؛ اما ظاهرا این مسیر کاملا برای کشف جدید اخترشناسان رخ نداده است. چرا که ۳ میلیارد سال در یک رقص برزخی اسیر شده‌اند.کشف جدید اخترشناسان سنگین‌ترین سیاه چاله دوتایی جهان است و وزن آنها از ۲۸ میلیارد خورشید نیز فراتر می‌رود. جرم ترکیبی این دو سیاه چاله آنقدر زیاد است که آنها از برخورد و ادغام خودداری می‌کنند. دو غول کیهانی تازه‌کشف‌شده درون یک کهکشان بسیار قدیمی به‌نام B2 0402+379 قرار دارند. آنها با فاصله تنها ۲۴ سال نوری به‌دور هم می‌چرخند که یعنی نزدیک‌ترین سیاه چاله دوتایی کشف‌شده نیز لقب گرفته‌اند.هرچند که با وجود این فاصله کم، هر دو درون یک برزخ مداری گرفتار هستند. آنها به‌هیچ‌وجه به‌همدیگر نزدیک نمی‌شوند و برای ۳ میلیارد سال در این وضعیت باقی‌ مانده‌اند. البته اخترشناسان هنوز مطمئن نیستند که آیا این رقص کیهانی تا ابد پایدار خواهد ماند و یا در نهایت با رویدادی چششویر پایان می‌یابد.اگر یک کهکشان دارای سیاه چاله های دوتایی سبک‌تر باشد، یعنی آنقدر ستاره و جرم دارد که بتواند به‌سرعت دو سیاه چاله را در یکدیگر ادغام کند. هرچند این جفت آنقدر سنگین هستند که برای ادغام به میزان بسیار زیادی از ستارگان و دیگر اجرام آسمانی نیاز دارند. مشکل اینجاست که آنها به‌لطف گرانش فوق‌العاده قوی خود مرکز کهکشان میزبان را عملا از ماده تهی کرده‌اند و دیگر ستاره جدیدی در آنجا تشکیل نمی‌شود.اخترشناسان در تلاش بودند تا بتوانند دو سیاه چاله در شرف ادغام را مشاهده کنند. به‌همین‌منظور به‌سراغ داده‌های تلسکوپ Gemini North در هاوایی رفتند. آنها از طیف‌نگار این تلسکوپ که GMOS نام دارد استفاده کردند تا نور دریافتی از ستارگان را شکسته و به‌رنگ‌های مشخصی درآورند. آنها به‌دنبال نوری بودند که از ستارگان در حال چرخش به‌دور سیاه چاله دریافت می‌شود.بررسی داده‌ها در نهایت دانشمندان را به خوشه کهکشانی B2 0402+379 رساند. این خوشه کهکشانی پس از ادغام یک خوشه کهکشانی با میلیاردها ستاره در یک کهکشان غول‌پیکر ایجاد شده بود. حساسیت فوق‌العاده طیف‌نگار تلسکوپ به‌ اخترشناسان اجازه داد نقشه‌ای از سرعت رو به‌افزایش ستارگان در مرکز کهکشان به‌دست آورند. بدین‌ترتیب تخمین جرم سیاه چاله های دوتایی ساکن در آن قسمت ممکن شد.وقتی دو کهکشان با یکدیگر ادغام می‌شوند، مدار بسیاری از سیاره‌ها و ستاره‌ها تغییر می‌کند. همچنین اجرام آسمانی زیادی دچار فروپاشی می‌شوند. درست اتفاقی که پیش‌بینی می‌شود در هنگام ادغام کهکشان راه شیری و اندرومدا رخ دهد. در نهایت نیز سیاه چاله مرکزی دو کهکشان به‌همدیگر نزدیک‌شده و تقریبا در یک مدار قرار می‌گیرند. آنها همچنین با سرعت‌بخشیدن به‌ ستاره‌‌های اطراف خود، تکانه‌ زاویه‌ای را ناپایدار می‌سازند.وقتی غول‌های سیاه چاله دوتایی به‌حد کافی به‌هم نزدیک شوند، امواج گرانشی آنقدر انرژی از آنها می‌گیرد که در نهایت کند شده و ادغام شوند. هرچند که دانشمندان هرگز موفق نشده‌اند چنین رخدادی را مشاهده کنند و همه‌چیز فعلا در حد تئوری وجود دارد. فرآیند ادغام این دو سیاه چاله نیز که فعلا ۳ میلیارد سال طول کشیده است و ظاهرا به‌جای خاصی نخواهد رسید. در واقع اخترشناسان گمان می‌کنند که به‌خاطر جرم فوق‌العاده زیاد آنها، هیچ‌چیزی توانایی کم کردن سرعتشان را ندارد.همین نیز سبب شده که یک ایده جدید مطرح شود. شاید اگر سیاه چاله های حاضر در یک ترکیب دوتایی ابرجرم باشند، هیچ‌وقت ادغام صورت نگیرد! بیشتر بخوانید: ۵ سوال مهم درباره سیاه چاله های فضایی که هیچ پاسخی برای آنها وجود ندارد به کمک انیمیشن ناسا می‌توانید ابعاد حیرت انگیز سیاه چاله را بهتر درک کنید + ویدیو کشف یکی از بزرگ ترین سیاه چاله های جهان با جرم ۳۰ میلیارد برابر خورشید!