در نشست هفتمین سلسله نشستهای “صدای نمایشنامهنویس”، بهزاد فراهانی، نمایشنامهنویس جدیدترین اثر خود یعنی “بدخیم” را مورد بررسی قرار داد و درباره آن با مخاطبان گفتوگو کرد. او اعلام کرد که این نمایشنامه را به پیشنهاد دوست هنرمندش نوشته و بر اساس تجربه زندگی امروزیمان ساخته شده است. در پاسخ به سوالات حاضران، فراهانی توضیحاتی در مورد شخصیتها، پایانبندی و زبان نمایشنامهاش ارایه کرد.
حاضران نیز اظهار نظر کردند و تأکید کردند که این نمایشنامه بازتابی از جامعهی امروز ما دارد. هنرمندان حاضر با خواندن نمایشنامه و مطالعهی آن، به بررسی این اثر پرداختند و در خصوص نقاط قوت و ضعف آن اظهارنظر کردند.
فراهانی همچنین تأکید کرد که در بازنویسیهای آیندهاش، نظرات و پیشنهادات حاضران را مورد توجه قرار خواهد داد.
نکته جالبی که در این نشست مطرح شد، عدم وجود موسیقی در اجرای نمایشنامه “بدخیم” بود. این موضوع توسط فراهانی توضیح داده شد و او اعلام کرد که اصلیترین دلیل این موضوع، عدم حضور نوازنده مورد نظر برای این کار بوده است.
نشست بهمنماه به دلیل همزمانی با جشنوارههای فرهنگی هنری، در تاریخ ۱۷ دی ماه برگزار شد و در این نشست، علاقهمندان و هنرمندان حاضر برای بررسی و بحث درباره این نمایشنامه گرد هم آمدند.
۱۳:۴۲بهزاد فراهانی یکی از جدیدترین نمایشنامههایش را خواند و دربارهی این اثر با مخاطبان گفتوگو کرد.به گزارش روابط عمومی کانون نمایشنامهنویسان، هفتمین نشست «صدای نمایشنامهنویس» که به روخوانی و گفتوگو دربارهی نمایشنامهی «بدخیم» یا «اسباببازی» نوشتهی بهزاد فراهانی اختصاص داشت، با حضور علاقهمندان ادبیات نمایشی و تنی چند از هنرمندان، شامگاه یکشنبه ۱۷ دی ماه در سالن استاد جوانمرد عمارت خانهی تئاتر برگزار شد.بر اساس این گزارش، در این نشست بهزاد فراهانی در پاسخ به پرسش بهزاد صدیقی، دبیر سلسلهنشستهای «صدای نمایشنامهنویسِ» کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان تئاتر ایران مبنی بر این که فکر نوشتن این اثر چهگونه به ذهنتان راه یافت و این نمایشنامه را نوشتید، توضیح داد: نمایشنامهی «بدخیم» یکی از نمایشنامههای جدیدم است که آن را به پیشنهاد دوست هنرمندم، ابراهیم مکی، نمایشنامهنویسی که سالهاست مقیم فرانسه است، نگاشته و به پیشنهاد او، نمایشنامهای با پنج شخصیت نوشته است.صدیقی نیز در سخنانی گفت: این نمایشنامهی تکپردهای، همچون بسیاری از متون نمایشی دیگر که از نمایشنامهنویسان و مترجمان نمایشنامه نوشته شدهاند، بازتابی از زندگی، روزگار و جامعهی امروز ما هستند.در ادامه، فراهانی در پاسخ به مخاطبانش توضیحاتی دربارهی شخصیتهای نمایشنامه، پایانبندی و زبان آن ارایه کرد.این نمایشنامهنویس دربارهی پایانبندی نمایشنامه «بدخیم» گفت: این روزها همه در حال شلیک کردن هستیم و هر روز مدام با مرگ رو به روییم. بنابراین پایان این نمایشنامه، غیرواقعی نیست.در ادامهی این نشست، رضا بابک، دیگر هنرمند حاضر در آن در سخنانی دربارهی نمایشنامهی «بدخیم» گفت: این متن جنبههای خیلی مثبتی دارد. دیالوگنویسیاش خوب است ولی جای موسیقی در این اجرا خالی بود. جاهایی حس میکردم، حسی از هیچکاک در این کار هست.فراهانی در پاسخ به او توضیح داد: میخواستم موسیقی تختحوضی داشته باشم، ولی نوازنده مورد نظرم نتوانست بیاید.او ادامه داد: یکی از فیلمهای ویلیام وایلر را دوست دارم و در این نمایشنامه از آن بهره گرفتهام.فراهانی در پاسخ به پرسشی دیگر درباره زبان نمایشنامهاش گفت: لمپنیزمی که در کار وجود دارد، در زندگی ما جاری است و اتفاق غریبی نیست.این نویسنده همچنین در پاسخ به سخنان حاضران درباره کشتهشدن یکی از شخصیتهای نمایشنامه افزود: شخصیت ما به سادگی کشته نمیشود، بلکه پیچیده کشته میشود. او به دست کسی کشته میشود که معلول است و مشکلات گوناگونی دارد.در این نشست، فراهانی در پاسخ به مخاطبان خود تأکید کرد که به نظرات و پیشنهادهای آنان دربارهی نمایشنامهاش فکر خواهد کرد و در بازنویسیهایی که بر این متن انجام میدهد، این نظرات را مورد توجه قرار خواهد داد.رضا بابک، عباس جهانگیریان، فهیمه رحیمنیا، سلما سلامتی، علی عابدی، فرزانه نشاطخواه، جمشید جهانزاده، شهرام گیلآبادی، شهرام ابوالقاسمی، آرام محضری، رحیم رشیدیتبار و … از جمله حاضران در این نشست بودند.لازم به یادآوری است سلسه نشستهای نمایشنامهخوانی «صدای نمایشنامهنویس» توسط کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان تئاتر ایران به دبیری بهزاد صدیقی، در نخستین شنبهی هر ماه برگزار میشود اما به دلیل همزمانی جلسهی بهمن ماه با زمان برگزاری جشنوارههای فرهنگی هنری، نشست بهمنماه، شامگاه ۱۷ دی ماه برگزار شد.