تأثیر زخم‌های کیفیت بی‌کیفیت خودروهای ایرانی بر اقتصاد ایران

بر اساس داده‌های آماری به‌دست آمده، هر ساله معادل ریالی یک ماه در آمد نفتی ایران، به‌واسطه مصرف سوخت خودروهای بی کیفیت داخلی به هدر می‌رود.

طبق آمار موجود و گزارش‌های واصله از مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، معادل با میزان درآمد ریالی ماهانه حاصل از فروش منابع نفتی ایران در سال، به‌واسطه کیفیت پایین خودروهای تولیدی در حال هدر رفتن است. طبق اعلام مجلس شورای اسلامی، کیفیت ساخت بسیار پایین پیشرانه خودروها و متقابلا افزایش مصرف سوخت آن‌ها باعث به‌وجود آمدن این آمار شده است.

هدر رفتن بنزین توسط خودروهای بی کیفیت داخلی

با رشد صنایع خودروسازی در جهان و چشم‌انداز رو به پیشرفت این صنایع در کشورهای مختلف، نکته‌ای که همیشه برای ما حائز اهمیت بوده، پیشرفت صنایع خودروسازی ملی کشورمان ایران است. پیشرفتی که طی سالیان متمادی و به‌واسطه سیاست‌های غلط همچنان یک رویا باقی مانده است. از بحث کیفیت ساخت بسیار پایین، تکنولوژی عقب مانده و انحصار خودروسازی داخلی که بگذریم، نکته‌ای که خیلی به‌چشم می‌آید مصرف سوخت بسیار بالای خودروهای داخلی است؛ خودروهایی که با حجم موتور به‌مراتب پایین‌تر و حتی به‌واسطه تکنولوژی قدیمی، مصرف سوخت بالاتری از خودروهای روز خارجی دارد.

در کشورهای غربی و اروپایی، میانگین مصرف سوخت برای وسایل نقلیه بنزینی و هیبریدی به حدود ۷ لیتر در هر صد کیلومتر می‌رسد. این موضوع در مورد کشورهای آسیای شرقی همچون ژاپن و کره جنوبی به میانگین حدودی ۶.۵ لیتر در صد کیلومتر می‌رسد. حتی کشورهای پرجمعیتی همچون هند میانگین مصرف سوخت آنها در بدترین شرایط، معادل با ۸ لیتر در هر صد کیلومتر اعلام شده است. اما این آمار در کشور ایران، حکایت از مصرف سوخت ۹ الی ۱۰ لیتر در هر صد کیلومتر یا حتی بیشتر دارد که عدد بسیار بزرگ و تامل‌برانگیزی است.

یکی از چهره‌های زیبای پیشرفت تکنولوژی، ورود خودروهای هیبریدی و خودروهای تمام الکتریکی به بازار است. این خودروها به‌واسطه تولید آلایندگی بسیار پایین و در عین حال قیمت بسیار مناسب، استقبال ویژه‌ای از سمت و سوی مشتریان دریافت کرده‌اند؛ اما در ایران آنچنان که باید مورد استقبال قرار نگرفته‌اند که دلیل اصلی این موضوع عدم تولید و عرضه این مدل خودروها توسط خودروسازان داخلی است.

در اکثر کشورها فروش خودروهای سازگار با محیط زیست، بدون مالیات افزوده صورت می‌پذیرد؛ در حالی که در ایران برای سوار شدن یک خودروی الکتریکی که البته واردات گسترده‌ای هم نداشته است، در وهله اول نه زیرساختی وجود دارد و نه کسی توانایی خرید این نوع خودروها را خواهد داشت. خودروهای الکتریکی و هیبریدی تولید شده توسط خودروسازان داخلی هم که فقط یک معرفی و چند عکس از آنها در ذهن ما نقش بسته، بیشتر شبیه یک شوخی برای مصرف‌کنندگان و مشتریان است.

بر اساس داده‌های آماری موجود نیز آن چیزی که آشکار است تفاوت بسیار زیاد مصرف سوخت خودروهای تولید داخل ایران خودرو و سایپا و برخی محصولات پایین‌رده مونتاژی با دیگر خودروهای تولید شده در سطح کشورهای دیگر است. اگر پیشرفتی در صنایع خودروسازی ایران حاصل نشود به مرور زمان این افزایش مصرف سوخت هم موجب آلودگی بیشتر هوا و هم باعث مشکلات اقتصادی بیشتر خواهد شد.