کشف اثرات یک اژدهای آبی ۷۲ میلیون ساله در ژاپن
بقایای یک اژدهای آبی ۷۲ میلیون ساله در ژاپن کشف شد
در حالی که کشف فسیلهای دایناسورها همیشه مورد توجه علاقهمندان به علم و تاریخ طبیعی قرار گرفته است، اما کشف بقایای یک اژدهای آبی باعث تحسین و حیرت بسیاری شده است. این فسیل که برآورد میشود حدود ۷۲ میلیون ساله است، در منطقه چیبا ژاپن کشف شده است و نشان میدهد که این پستاندار بزرگانداز یکی از موجوداتی بوده که در اقیانوسهای دوران ژوراسیک زندگی میکرده است. این کشف بسیار مهم نشان میدهد که اژدهایها به عنوان یکی از موجودات بزرگ و مهیب دنیای قدیمی، در مناطق مختلف جهان وجود داشتهاند و نقش مهمی در اکوسیستم آبی این مناطق داشتهاند. این کشف میتواند به ما کمک کند تا بهتر فهمیده و پژوهشهای علمی بیشتری در زمینه اژدهاهای آبی و دایناسورهای دریایی صورت بگیرد و رازهای بیشتری از این موجودات هیولاهای کهن را کشف کنیم.
۰۴ دی ۱۴۰۲ ساعت ۲۱:۲۰
بقایایی از یک اژدهای آبی مرموز در ژاپن کشف شده است؛ شکارچی خطرناکی که ۷۲ میلیون سال پیش اقیانوس آرام را به یک دریای ترسناک تبدیل کرده بود.
محققان طی حفاریهای گسترده در ژاپن یک موزاسور عجیب که تا به حال مانند آن را ندیده بودند را کشف کردند. این موزاسور که آن را اژدهای آبی نامگذاری کردهاند، جثهای شبیه به کوسه سفید آزاد دارد و با توجه به دادهها و کارشناسی فسیلهای کشف شده، ۷۲ میلیون سال قدمت دارد. کشف بقایای این اژدهای آبی کهن، اطلاعات جدیدی از جانوران آبزی دریاهای ماقبل تاریخ در پهنه اقیانوس آرام ارائه میدهد.
اژدهای آبی ژاپن ، شکارچی مخوف باستانی!
فسیل کشف شده از این موزاسور غول پیکر توسط یکی از نویسندگان آکیهیرو میساکی در استان واکایاما واقع در جزیره هونشو ژاپن کشف شد. موزاسورها گروهی از جانوران آبزی خزندهای هستند که اولین نسل آنها در دوره کرتاسه و حدود ۱۴۵ میلیون سال پیش در کره زمین زندگی میکردند و بهواسطه جثه بزرگی که داشتهاند در دسته شکارچیان رأس هرم غذایی قرار میگرفتند.
نام این موجود مرموز ژاپنی، واکایاما سوریو بهمعنی اژدهای آبی بوده و برگرفته از محل کشف شده فسیل این ابر شکارچی بزرگ و با الهام از اسطورههای ژاپنی نامگذاری شده است. این موزاسور بهدلیل ابعاد استثنایی و ویژگیهای منحصربهفرد فیزیکی و بدنی بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته و خود را از تمام نمونههای کشف شده تا به امروز متمایز میکند.
همچنین بخوانید
کشف دلیل انقراض دایناسورها با مدلهای هوش مصنوعی
موزاسور یا Mosasaurinae چه جانورانی بودند؟
موزاسورها شکارچیان مخوف دریایی در دوران کرتاسه بودند که با ویژگیهایی همچون جثه بزرگ و قابلیت سازگاری با هر شرایط آبی، میلیونها سال پیش بر اقیانوسهای کره زمین حکمرانی میکردند. آناتومی موزاسورها ابتدا از ماهیهای سنگفرشی و مارمولکها شروع و به مرور تکامل یافته است. این موجودات دارای بدنی کشیده، طول تقریبی ۱۶ متر و بالههای بزرگ برای حرکت سریع در آب بودهاند. ترکیب آروارههای قدرتمند و دندانهای تیز مخروطیشکل موزاسورها برای بلعیدن هر طعمهای مناسب بوده است و اغلب از رژیم غذایی متنوعی از جمله ماهیها، نرمتنان، خزندگان و پرندگان تغذیه میکردند.
بر خلاف دیگر موزاسورهای کشف شده، اژدهای آبی بالههای پشتی بسیار بلندتر با شکل کوسهای مانند دارد و همین ویژگی باعث افزایش سرعت و چابکی بیشتری به نسبت بقیه گونهها ایجاد کرده است. همچنین در این گونه ما شاهد سر عظیم کروکودیلگونهای هستیم که به احتمال زیاد بهدلیل داشتن آروارههای قدرتمند هیچ شکاری فرصت فرار از دست این شکارچی مخوف را نداشته است.
انقراض و میراث اژدهای آبی
موزاسورها بههمراه دیگر گونههای دوره کرتاسه حدود ۶۶ میلیون سال پیش، قربانی انقراض دسته جمعی شدند. این رویداد که ناشی از برخورد یک شهاب سنگ عظیم به سطح زمین بود موجب تغییرات شگرفی در آب و هوا و اکو سیستم زمین شد و این موجودات عظیمالجثه را منقرض کرد.
دانشمندان زمینشناسی با بررسی فسیلهای بهجا مانده از این موجود، به آن نام علمی بالدار بزرگ را اعطا کردند که تعریف خوبی از بالهای بزرگ و خاص این موزاسور است. آنها معتقدند کشف اژدهای آبی درک جدیدی از حیات آبزی و تکامل موزاسورها به ما میدهد و دانش ما را به چالش تحقیق و بررسی بیشتر در مورد اقیانوسها و موجودات باستانی که زمانی سرتاسر سیارهی غنی ما را فرا گرفته بودند دعوت میکند.